Page 12 - Analityka 3/2016

MARTYNA PAJEWSKA RENATA GADZAŁA-KOPCIUCH BOGUSŁAW BUSZEWSKI

NAUKA Przygotowanie próbki z tkanki nowotworowej jest dużym wyzwaniem analitycznym, ze względu
na bogatą matrycę, jednakże dostępne techniki pozwalają osiągnąć wysoką efektywność tego procesu.

Bać się czy nie bać?

KSENOESTROGENY JAKO CZYNNIK ZWIĘKSZAJĄCY RYZYKO ZACHOROWALNOŚCI NA RAKA

Obecnie, wiele uwagi poświęca się obcym dla organizmu substancjom zaburzającym równowagę hormonalną
tak zwanym ksenoestrogenom, które uznawane są za czynniki stanowiące zagrożenie dla organizmów żywych.
Powszechne występowanie tych związków w środowisku przyczynia się do ciągłej ekspozycji organizmu na ich
negatywne działanie. Do tej obszernej grup można zaliczyć bez wątpienia mikotoksynę − zearalenon (ZEA,
toksyna F-2) oraz jej metabolity. Cząsteczka zearalenonu posiada makrocykliczny pierścień laktononowy, co powo-
duje jej podobieństwo do naturalnych estrogenów (żeńskich hormonów płciowych), dzięki czemu może łączyć się
z receptorami estrogenów, a w konsekwencji zaburzać naturalną gospodarkę hormonalną kobiet oraz mężczyzn.
Zachwianie równowagi hormonalnej u kobiet może prowadzić do silnej proliferacji komórek w narządach roz-
rodczych, w efekcie prowadząc do ich kancerogenezy. Szczególnie interesującym aspektem jest korelacja między
obecnością zearalenonu i jego metabolitów a zachorowalnością na raka trzonu macicy.

22 ANALITYKA – NUMER 3, ROK (XVII) 2016