Page 24 - Analityka 1/2017

DARIUSZ WILK EWA BULSKA

Archeometria W pierwszej części opowieści o współczesnych farbach artystycznych omówione zostały te, które
zawierają związki ołowiu. Podkreśliliśmy to, że ołów występuje w przyrodzie w licznych związkach
chemicznych, charakteryzujących się zabarwieniem białym, żółtym, pomarańczowym oraz czerwonym,
co spowodowało, że artyści od wieków wykorzystywali te związki w tworzeniu różnych pigmentów.
Były to między innymi biel ołowiana (kremska), żółcień ołowiowo-cynowa czy żółcień neapolitańska.
W drugiej części opowieść dotyczy farb zawierających związki arsenu, rtęci i kadmu.

Współczesne farby artystyczne
w kalejdoskopie prawa, biznesu
i kryminalistyki

CZ. II. FARBY ZAWIERAJĄCE ZWIĄZKI ARSENU, RTĘCI I KADMU

Obecnie artyści najczęściej korzystają z akrylowych farb, które są produkowane na dużą skalę przez firmy. Nowe
pigmenty zapewniają odpowiednie wrażenia artystyczne, ale również ich wprowadzanie do farb wiąże się z aspek-
tami prawnymi, ekonomicznymi, a nawet kryminalistycznymi. W artykule scharakteryzowano trendy i przyczyny
zmian w składzie chemicznym współczesnych farb artystycznych, które jeszcze do niedawna zawierały bardzo
popularne tradycyjne pigmenty. Skupiono się na farbach zawierających związki arsenu, rtęci i kadmu.
Główną przyczyną wycofania takich farb jest ich toksyczność. Niemniej jednak również uregulowania prawne
i ekonomia produkcji środków artystycznych decyduje o zmianach w technologii produkcji i składzie współczes-
nych farb. Ponieważ skład pigmentów użytych w danym dziele sztuki był zawsze jednym z podstawowych źródeł
informacji o pochodzeniu obiektu w ramach oceny autentyczności dzieł sztuki, przedmiotowe zmiany mają istotny
wpływ na efektywność identyfikacji dzieł sztuki. Dlatego obecnie stosowaną metodykę badań dziel sztuki opartą
na analizie jakościowej składu pierwiastkowego poddano krytycznej ocenie.

64 ANALITYKA – NUMER 1, ROK (XVIII) 2017