Chromatografia gazowa w analizie moczu i śliny na zawartość tiolaktonu homocysteiny

Chromatografia gazowa (GC) jest techniką pozwalającą na efektywne rozdzielanie i identyfikację składników mieszanin
lotnych związków. Jednakże większość substancji chemicznych nie posiada właściwości fizyko-chemicznych, które umożliwiałyby ich efektywne oznaczanie w oparciu o wspomnianą technikę. W wielu przypadkach derywatyzacja chemiczna pozwala na rozwiązanie powyższego problemu, dzięki konwersji analitu w pochodną wykazującą pożądane właściwości. W artykule zostały omówione główne zagadnienia związane z problematyką derywatyzacji chemicznej w GC. W szczególności zestawiono tzw. informacje ogólne, dotyczące przyczyn oraz korzyści jakie wynikają z przeprowadzania modyfikacji chemicznej analitów, podstawowych typów reakcji derywatyzacji stosowanych w GC i ich mechanizmów, oraz wymagań jakie stawiane są idealnemu odczynnikowi derywatyzującemu. Na przykładzie opracowanych w naszym zespole metod oznaczania tiolaktonu homocysteiny w próbkach moczu i śliny człowieka, wskazano najczęstsze problemy pojawiające się głównie na etapie konwersji wspomnianego analitu w pochodne, wraz z propozycjami ich rozwiązania.