Page 18 - Analityka 2/2017

MARTA JOANNA KRAWCZYK ADRIANNA KAMIŃSKA GRAŻYNA CHWATKO

Praktyka W dzisiejszych czasach dąży się do wykorzystania homogenizacji na szeroką skalę, a w warunkach
laboratoryjnych do pełnej automatyzacji tej techniki. Umożliwia to zdecydowaną poprawę jakości pracy
chemika analityka.

Homogenizacja tkanek

NIEODZOWNY ETAP PRZYGOTOWANIA PRÓBKI STAŁEJ DO ANALIZY

Warzywa i owoce powinny stanowić podstawę naszej diety. Dostarczają one wielu niezbędnych składników, takich
jak witaminy, błonnik, polifenole, mikroelementy, białka roślinne. Ich spożywanie może zapobiegać rozwojowi
chorób sercowo-naczyniowych oraz niektórym nowotworom. W związku z tym tkanki roślinne są ciekawym mate-
riałem badawczym dostarczającym cennych informacji na temat ich prozdrowotnych właściwości.
Często spotykaną w laboratoriach techniką przygotowania tkanek roślinnych do badań jest homogenizacja. Jest
to proces polegający na wytworzeniu jednorodnej mieszaniny w wyniku intensywnego mieszania dużych cząstek
próbki roślinnej i ich rozdrabniania w urządzeniach zwanych homogenizatorami. Homogenizacja posiada wiele
zalet oraz szeroki wachlarz zastosowań. Niestety nie jest techniką idealną i czasami podczas pracy z tkankami
roślinnymi napotykamy na liczne problemy podczas ich obróbki. W niniejszej pracy można znaleźć informacje
na temat podstawowych typów homogenizatorów mechanicznych, zalet tej techniki, problemów spotykanych
w pracy badawczej oraz możliwości ich unikania.

42 ANALITYKA – NUMER 2, ROK (XVIII) 2017