Page 8 - Analityka 1/2017

EDYTA ANATOL
NALEWAJKO-SIELIWONIUK KOJŁO

Zastosowanie detekcji pokolumnowej umożliwia szybką identyfikację substancji o właściwościach
przeciwutleniających w różnego rodzaju próbkach pochodzenia roślinnego.

Zastosowanie detekcji
pokolumnowej

DO BADANIA AKTYWNOŚCI PRZECIWUTLENIAJĄCEJ

NAUKA W badaniach aktywności przeciwutleniającej różnego rodzaju próbek pochodzenia roślinnego (ekstrakty, żywność,
napoje) stosowane są dwa sposoby postępowania. W pierwszym aktywność przeciwutleniającą próbki szacuje się
na podstawie oznaczenia całkowitej zawartości przeciwutleniaczy. W drugim wykorzystuje się wysokosprawną
chromatografię cieczową do rozdzielenia tych substancji i detekcję pokolumnową do szybkiej identyfikacji prze-
ciwutleniaczy oraz określenia ich wkładu do całkowitej aktywności przeciwutleniającej próbki. Najczęściej do
tego celu wykorzystywane są metody spektrofotometryczne oparte na badaniu zdolności przeciwutleniaczy do
dezaktywacji syntetycznych rodników: 2,2-difenylo-1-pikrylohydrazylu (DPPH•) lub 2,2’-azynobis-(3-etylobenzo-
tiazolino-6-sulfonianu) (ABTS+•). Odczynniki te są trwałe, a ponadto powszechnie stosowane w laboratoriach do
badania całkowitej zdolności przeciwutleniającej próbek. Do badania aktywności przeciwutleniającej on-line sto-
sowane są również metody elektrochemiczne, głównie woltamperometryczne, amperometryczne i kulometryczne.
Duże znaczenie mają także metody, które umożliwiają badanie zdolności przeciwutleniaczy do wychwytywania
reaktywnych form tlenu, które powodują trwałe, nieodwracalne procesy oksydacyjne w układach biologicznych.
Do metod tych należą głównie metody wykorzystujące chemiluminescencję luminolu.

12 ANALITYKA – NUMER 1, ROK (XVIII) 2017